Benito Pérez Galdos, unha testemuña apaixonada do espertar de Vigo

Acábase de cumprir o centenario da morte de Benito Pérez Galdós, un dos máis populares e afamados escritores españois que, entre outros trazos, sempre destacou polo seu impenitente afán viaxeiro, dentro das posibilidades da época, e case sempre cun billete de terceira que lle permitía ocupar aqueles incómodos asentos que lle descubriron personaxes e conversacións populares que soubo converter en materia literaria.

Un daquelas viaxes en ferrocarril levoulle en agosto de 1885 ata a nosa cidade, segundo recóllese nun artigo publicado nesas datas no Faro de Vigo. O mesmo, unha narración do traxecto entre O Porto e Vigo, non dá ningunha información sobre as súas actividades na nosa cidade, pero é, con todo, revelador sobre a gran impresión que a beleza e a incipiente prosperidade que lle produce o que chega a considerar como “o porto máis importante de España”.

En barca

 O artigo comeza cunha ampla descrición da cidade de Porto, para a continuación pasar a encomiar a paisaxe que percorre o ferrocarril ata chegar á fronteira española en Tui. Acábase de finalizar nese momento a ponte internacional entre ambas as beiras do Miño, pero aínda non entrou en servizo polo que o escritor realiza o cruzamento do río nunha barca, á sombra da “ vetusta cidade de Tui”, nunha travesía que non considera exenta de risco. A partir de aquí o escrito céntrase na súa impresión sobre Vigo, que recollemos textualmente

Galdós destaca no seu artigo as obras que levan a cabo para dotar a Vigo de novos peiraos.

No desmerece el paisaje desde Tuy hasta Vigo del que hemos admirado entre Oporto y el Miño. Toda Galicia es encantadora región, “separando” (sic) Pontevedra a sus tres hermanas de La Coruña, Orense y Lugo.

De buen grado os haría conocer las cuatro grandes rías de Galicia que son las de Vigo, Pontevedra, Arosa y Muros; pero me veo forzado por ahora a suspender el viaje, sin perjuicio de emprenderlo de nuevo en la próxima canícula.

Es Galicia una de las regiones más interesantes de nuestra Península, y sus rías gozan de universal fama. Son los lagos de mar, no menos bellos que los que caudalosos forman  en la agreste y riscosa Suiza.

Para mi, la más hermosa de las cuatro rías es la de Vigo, que también es el primer puerto de España  y quizás de Europa.

No se puede formar idea, sin verla, de aquella inmensa balsa de agua encalmada, que mide cinco leguas de largo y dos de ancho en algunas partes, resguardada de todos los vientos por altísimas montañas , defendida de los furores del Océano por las islas Cíes, rompe-olas natural que tapa la entrada, dejando al Norte y al Sur dos espaciosas y profundas bocas  que permiten la entrada y salida de buques en todo tiempo.

El porvenir de Vigo como punto comercial es indudable. Está llamado a ser un gran depósito y el punto de recalada de todos los buques que vienen  de América a tomar órdenes.

Nuestra apatía ha tenido en gran abandono durante muchos años este importantísimo puerto; pero de algún tiempo a esta parte ha empezado a prosperar , y al paso que se construye  allí una ciudad grande y cómoda, se emprenden obras considerables para dotarla de muelles.

Ya está terminado el ferrocarril que une a Vigo con la red general y con esta sola circunstancia ha de tomar el puerto extraordinaria animación”.

O novo Casco Vello de Vigo

Facebook

Twitter